رابطه بین خودکارآمدی و تاب آوری با رضایت شغلی بر روی معلمان آموزش و پرورش شهرستان پارسیان

هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه تاب آوری و خودکارآمدی با رضایت شغلی کارکنان بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی معلمان آموزش و پرورش شهرستان پارسیان بوده و با توجه به اینکه تعداد کل کارکنان 300 نفر بودند، حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 100 نفر تعیین و با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و بین تمامی کارکنان پرسشنامه توزیع شد. برای جمع-آوری داده ها از پرسشنامه ی رضایت شغلی فیلد و روث، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون، پرسشنامه خودکارآمدی شر و آدامز مورد استفاده قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی (آزمون همبستگی و رگرسیون) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین ابعاد تاب آوری و خودکارآمدی با رضایت شغلی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین مشخص شد ابعاد تاب آوری و ابعاد خودکارآمدی قادر به پیش بینی رضایت شغلی می باشند.